Problemy z kolanami - Choroba Osgooda-Schlattera

Choroba Osgooda-Schlattera, nazwy historyczne (łac. necrosis aseptica tuberositas tibiae, apophysitis tuberositatis tibiae, morbus Osgood-Schlatter) – aseptyczne zapalenie guzowatości kości piszczelowej, zapalenie guzowatości k. piszczelowej, choroba Osgood-Schlattera. Choroba należąca do grupy chorób urazowych rosnącego kośćca.

Choroba została po raz pierwszy opisana w roku 1903 niezależnie przez Roberta Bayley Osgooda, amerykańskiego chirurga ortopedę oraz Carla B. Schlattera, szwajcarskiego chirurga

Choroba występuje u dzieci w okresie przed zakończeniem wzrostu kośćca. Najczęściej występuje w okresie dojrzewania u dzieci uczestniczących w sportach mających elementy biegania, skakania oraz szybkich zmian kierunku poruszania się (np: rugby, piłka nożna, koszykówka, łyżwiarstwo, balet itd.)[2][3].

Choroba częściej występuje u chłopców, jednakże występowanie choroby u dziewcząt zwiększa się proporcjonalnie do zwiększania się zaangażowania dziewcząt w aktywnościach sportowych[2]. Grupy wiekowe najczęstszego występowania choroby różnią się w zależności od płci, ponieważ pokwitanie u dziewcząt zaczyna się wcześniej niż u chłopców. Choroba najczęściej występuje u chłopców w wieku od 13 do 14 lat, a u dziewcząt w wieku od 11 do 12 lat

żródłow: wikipedia

Linki